Atlantis , - tion , - tius , s. Atlās.
1. nepōs , ōtis, m. (altindisch nápāt), das ... ... , Plaut. mil. 15: Masinissae nepos, Sall. Iug. 14, 2: nepos Atlantis, Merkur, Hor. carm. 1, 10, 1: nepos Veneris, Plaut ...
pulso , āvī, ātum, āre (Intens. v. pello), ... ... fluctibus pulsatae, Plin.: et Cypriae Cypros pulsatur fluctibus omnis, Manil.: piniferum caput (Atlantis montis) et vento pulsatur et imbri, Verg.: terras grandine, Ov. – ...
Atlās (handschr. u. Not. Tir. 114 auch ... ... Tochter = Maja, Anthol. Lat. 1042 M. – 7) Atlantis , tidis u. tidos, Akk. tidem u. tida, ...
2. nympha (in Inschr. auch nymfa, numfa), ae, ... ... . ecl. 7, 21. – Einzelne: n. Peneis = Daphne, Atlantis = Anna Perenna, Maenalis = Karmenta, vocalis = Echo, alle ...
pervius , a, um (per u. via), durchgängig, ... ... Ov.: perviae naves pugnantibus erant, Liv.: vas aëri minus pervium, Macr.: apex (Atlantis) Perseo et Herculi pervius, ceteris inaccessus, Solin. 24, 12. – ...