arbitror , ātus sum, ārī (arbiter), I) den Beobachter, Horcher bei etwas machen, etw. beobachten, aushorchen, erspähen (vgl. Lindem. Plaut. capt. 2, 1, 28), dicta alcis, Plaut.: huc illuc, quid agant, Plaut.: ...
ōtacūstēs , ae, m. (ὠτακουστής), der Horcher, Ausspäher, Spion, Apul. de mund. 26.