lūxurio , āvī, ātum, āre, u. lūxurior , ātus sum, ārī (luxuria), I) geil od. üppig (= zu fruchtbar) sein, v. der Erde u. v. Gewächsen, luxuriat humus, seges ...
lūxorio , āre, s. lūxurio.
lūxuriātor , ōris, m. (luxurio), der Wollüstling, Augustin. serm. 21, 10.
lūxurianter , Adv. (luxurio), wollüstig, Augustin. serm. 9, 14 u.a. Eccl.