spīca , ae, f. u. spīcum , ī, n. u. spīcus , ī, m. (von gleichem Stamme mit spi-na), eig. die Spitze; dah. I) die Ähre ...
2. pinna , ae, f. (aus *pidna, Wz. (s)pit, spitz sein, weitergeb. aus Wz. spi [vgl. spina, spira], griech. σπιλάς, Riff; ahd. ...