vetitum , ī, n. (veto), I) das Verbotene, nitimur in vetitum semper cupimusque negata, Ov. am. 3, 4, 17: sed iam de vetito quisque parabat opes, Ov. fast. 5, 282: per novem noctes venerem tactusque viriles ...
improbātus , a, um, PAdi. (improbo), verworfen, verrufen, libri improbatae lectionis, verbotene B., Ulp. dig. 10, 2, 4. § 1: auctores impr., Sen. de tranqu. anim. 9, 6: libris illectus improbatusve, Apul. flor ...
parasynaxis , is, f. (παρασύναξις), eine verbotene geheime Zusammenkunft, Cod. Iust. 1, 5, 8. § 3.
2. liber , brī, m. ( zu λέπω, ich ... ... Flor.: is liber, quem de rebus rusticis scripsi, Cic.: libri improbatae lectionis, verbotene, Ulp. dig.: libri (Handschriften) minus accurate scripti, Macr.: libros ...
venia , ae, f. (vgl. venus, veneror), die ... ... non dicturus modo prohibita, sed facturus erat, welchem (Wahnsinn) man nicht nur verbotene Reden, sondern auch verbotene Handlungen von ihm zugute halten würde, Iustin.
prohibeo , uī, itum, ēre (pro u. habeo), ... ... des G., Tibull. – dah. prohibita, ōrum, n., Verbotenes, verbotene Dinge, prohibitis abstinere, Sen. ep. 83, 19. – II) ...
cōnsociātio , ōnis, f. (consocio), die soziale Vereinigung, ... ... Lebl., c. sinistra siderum, Firm. math. 6, 12. – b) verbotene akademische Verbindung, Verbrüderung, Cod. Theod. 14, 9, 1 ...