sanna , ae, f. = μῶκος, die zur Verspottung dienende Grimasse, Pers. 1, 62; 5, 91. Iuven. 6, 305. Porph. Hor. ep. 1, 19, 45.
illūsio , ōnis, f. (illudo), I) die Verspottung, Ironie, a) übh., Quint. 8, 6, 54. Vulg. Sirach 27, 31 u.a. Eccl.: subsannatio et ill., Vulg. psalm. 78, 4: Plur., ...
irrīsio , ōnis, f. (irrideo), die Verlachung, Verhöhnung, Verspottung, der Hohn, Spott, Cornif. rhet. 1, 10. Cic. Acad. 2, 123: mit subj. Genet., omnium irrisione ludi, Cic. de or. ...
irrīsus , ūs, m. (irrideo), die Verlachung, Verhöhnung, Verspottung, der Hohn, Spott, irrisui esse, zum Gespötte dienen, Caes.: ebenso alci irrisui esse, Tac.: irrisui haberi, Apul.: ab irrisu (aus Spott) ...
dērīsio , ōnis, f. (derideo), die Verspottung, Verhöhnung, der Spott, Arnob. 7, 33: religionum, Lact. 1, 20, 34: eritis derisio in gentibus, Itala Esdr. fr. bei Lact. 4, 18, 22 ...
lūdificātio , ōnis, f. (ludifico), das Zumbestenhaben, Foppen, Äffen, die Fopperei, Neckerei, Verspottung, ignari ludificationis, Liv.: ludif. hostis, Liv.: ea ludif. veri, Liv.: cum omni morā, ludificatione, calumniā senatus auctoritas impediretur, ...
incavillātio , ōnis, f. (incavillor), die höhnische Verspottung, Paul. ex Fest. 107, 15 u. Gloss. V, 210, 6.
dētrectātio (dētractātio), ōnis, f. (detrecto), I) die ... ... . Fig. = διασυρμός, die Herabsetzung durch Spott, die Verspottung, Auct. schem. dian. § 34. p. 75, 8 H. ...