cuneolus , ī, m. (Demin. v. cuneus), der kleine Keil, Zwickel, Cic. Tim. 47. Col. 4, 29, 10. Pallad. 3, 17, 3. Boëth. inst. arithm. 2, 29 extr.
1. cuneus , ī, m., der ... ... – B) der Keil als eckige Figur, der Zwickel, Britannia velut in cuneum tenuatur, spitzt sich ab in einen Zwickel, Tac.: coit murus ex utraque parte in artiorem velut cuneum, Liv. ...