Saūl , m. indecl. od. Genet. ūlis, m., ... ... Juden, Vulg. 1. regg. 9, 2 u. 3 a. Alcim. Avit. ad Sor. 435. Paul. Nol. carm. 13, 601.
Iācōb , m. indecl., Sohn des Isaak u. der Rebekka, einer der Patriarchen, Vulg. genes. 25, 25. Iuvenc. 2, 265. Alcim. Avit. poëm. 5, 363. Prud. cath. 2, 73 u. ...
Enōch , m. indecl., Sohn des Seth, ein Patriarch, Auson. ephem. IV, 3, 42. p. 6, 4 Schenkl. Alcim. Avit. poëm. 4, 178. Isid. 7, 6, 11.
iātrīa , ae, f. (ἰατρεία), das Heilen, die Heilung, Alcim. Avit. epist. 83 (74) mit cod. S.
eulogia , ae, f. (ευλογία ... ... oder Brot, Ggstz. alogia, Augustin. epist. 36, 19. Alcim. Avit. epist. 65. Greg. M. epist. 9, 24.
brūchus , ī, m. (βροῦχος), eine ungeflügelte Heuschreckenart, Prud. ham. 228. Alcim. Avit. 5, 193. Vulg. levit. 11, 22 u.a.: ...
reliquo , āvī, ātum, āre (reliquus), als Rest schuldig bleiben, quae quis ipse reliquavit, Ulp. dig. 34, 3, 9: ilico sum reliquati fenoris recordatus, Apollin. in Alcim. Avit. epist. 11.
sapidus , a, um (sapio), schmackhaft, I) eig.: ius, Apic.: avis sapidior, Apic.: tuccetum perquam sapidissimum, Apul. – II) bildl., weise, klug, Alcim. Avit.
occiput , pitis, Abl. pitī, n. (ob u. caput), der Hinterkopf, Pers. 1, 62. Auson. epigr. 11, 8. p. 198 Schenkl. Alcim. Avit. carm. 1, 97.
incīsor , ōris, m. (incīdo), der Zerschneider, Zerleger, Alcim. Avit. epist. 86 (77).
in-ūbero , āre, reichlich überströmen, m. in u. Akk., bildl. bei Alcim. epist. 54 (48).
libitus , ūs, m. (libet), das Gelüste, Alcim. Avit. poëm. 3, 142 u.a. Eccl.
rētifex , ficis, m. (rete u. facio), der Netzverfertiger, Alcim. homil. fr. 5.
per-dīco , dīxī, ere, völlig heraussagen, Alcim. Avit. poëm. 5, 608.
famēsco , ere (fames), Hunger haben, hungern, Alcim. Av. ad soror. 740.
mediātor , ōris, m. (medio), die Mittelsperson, der Mittler, Apul. met. 9, 36 zw. Alcim. Avit. c. Arrian. 17 u.a. Eccl.
bīduānus , a, um (biduum), zweitägig, inedia, Cassian. de coenob. inst. 5, 5: occupatio, Alcim. Avit. ep. 79.
succīsor , ōris, m. (succīdo), der Beschneider (der Bäume), Alcim. Avit. poëm. 4, 48.
rubrātus , a, um (ruber), rot gefärbt, Alcim. Avit. epist. 12.
centuplus , a, um (centum u. plus), hundertfach, ... ... Myth. Lat. 2, 15. Vulg. Luc. 8, 8: fenoris usus, Alcim. Avit. carm. ad Sor. 365: augere populum suum centuplum, Vulg. ...
Buchempfehlung
Von einem Felsgipfel im Teutoburger Wald im Jahre 9 n.Chr. beobachten Barden die entscheidende Schlacht, in der Arminius der Cheruskerfürst das römische Heer vernichtet. Klopstock schrieb dieses - für ihn bezeichnende - vaterländische Weihespiel in den Jahren 1766 und 1767 in Kopenhagen, wo ihm der dänische König eine Pension gewährt hatte.
76 Seiten, 5.80 Euro