repudio , āvī, ātum, āre (repudium), zurückweisen, von sich weisen, von der Hand weisen, verwerfen, verschmähen (Ggstz. assumere, accipere, recipere), I) im allg.: consilium, Ter.: cuius vota ...
lāmentum , ī, n. (zu ϝ *la- in altind ... ... a) Sing.: fletus ac lamentum, Vulg. Ierem. 9, 10: assumere super alqm lamentum, Vulg. Ierem. 9, 18; Ezech. 26, 17 ...
2. ad (altlat. ar, w.s., urspr. ... ... u.a. – eine Vermehrung, hinzu, zB. adicere, assumere. / Die Schreibung at (gegen Quint. 1, 7, ...
āla , ae, f. (v. ago, also = ... ... alas eripere regibus apum, Verg. – des Ikarus, alas accommodare od. assumere umeris, Ov. – an Göttern, hic paribus nitens Cyllenius alis constitit, ...
uxor , ōris, f., die rechtmäßige Ehefrau, Gattin, ... ... Mart.: gravida, Cic. u.a.: placens, Hor.: saeva, Ter.: uxorem assumere inconsultius (Ggstz. retinere patientius), Plin. pan.: uxorem alci dare, Ter ...
... .: cum cibo vini paulo plus, Cels.: primum assumere oportet quae nauseam faciunt, Scrib. II) übtr.: 1) ... ... 155 ed mai.), ipse identidem belli auctor esse, in eo sibi praecipuam laudem assumere, Liv.: orator tractationem orationis sibi assumet, Cic.: ita de ... ... sunt illi... ut eorum reprehensionem vos vestrae prudentiae assumere, meae modestiae remittere debeatis, Cic.: neque ego mihi ...
nausea (nausia), ae, f. (ναυσί ... ... Emp.: ubi libido veniet nauseae, Cato: quod fluentem nauseam coërceat, Hor.: primum assumere (einnehmen) oportet quae nauseam faciunt (zus. = ein Brechmittel), ...
dē-ficio , fēcī, fectum, ere (de u. facio), ... ... antequam ultimus spiritus deficeret, Curt. – ne vires deficiant, utique eo die cibum assumere debet (aeger), Cels.: quamvis consenuerint vires atque defecerint, Cic. – v ...
2. concido , cidī, ere (con u. cado), ... ... causas semper obtinuit, in optima concidit (Pompeius), Cic.: Ggstz., atque illas assumere robora gentes, concidere has, Ov. met. 15, 421 sq. – ...
oportet , tuit, ēre, verb. impers., es muß, ... ... communi oporteret, Cic.: indulgere potius comitati patrum atque obsequio plebis oportuit, Liv.: primum assumere (einnehmen) oportet, quae nauseam faciunt, Scrib. Larg. – ...
collēga , ae, m. (con u. lēgo; also ... ... tribunatu et in septem consulatibus fuisse, Suet.: alcis collegam in quaestura fuisse, Cic.: assumere alqm sibi collegam in quinto consulatu, Suet.: habere alqm collegam in praetura, ...
diadēma , atis, n. (διάδημα ... ... Vict.: regnum et d. deferre uni, Hor.: d. accipere, Tac.: d. assumere, Iustin.: d. ponere, Cic.: cruentum fraternā caede d. gerere, Liv. ...
cōgnōmen , minis, n. (co und gnomen = nomen), ... ... arripere ex alqa re, Cic.: cognomen capere ex alqa re, Prisc.: complura cognomina assumere, Suet.: c. invenire torque detracto, Cic.: primum hoc c. accepisse, ...
cōnscientia , ae, f. (conscio), das Bewußtsein, ... ... – γ) im Zshg. absol.: conscientiae contagio, Cic.: alqm in conscientiam assumere, jmd. zu seinem Vertrauten machen, Tac.: purgare publicam conscientiam (das ...
1. mētropolītānus , a, um (1. metropolis), die Metropole ... ... ., der Metropolite, Sidon. epist. 7, 9, 6: metropolitanum sibi assumere, die Würde eines Metropoliten, Sidon. epist. 7, 9, 14.