irrītāmen , inis, n. (irrito), das Reizmittel, Anreizungsmittel, velut irritamen amoris, Ov. met. 9, 133: animi irritamen avari, Ov. met. 13, 434: Plur., sua irritamina, Ov. met ...
porto , āvī, ātum, āre (vgl. porta), befördern ... ... 632. – poet. m. Ang. wohin? durch Dat., avari Pygmalionis opes pelago (auf das M.), Verg. Aen. 1, 363: ...
... avari, Claud.: animus laudis avarus, Hor.: Graii praeter laudem nullius avari, Hor. – m. ab u. Abl. (in bezug ... ... avarus, Claud. VI. cons. Hon. praef. 8: Plur., avari, Cic. Phil. 2, 115. Quint. 6, 2 ...
strictus , a, um, PAdi. (v. stringo), ... ... contr. 1. praef. § 23. – b) karg, stricti, avari, sordidi, Firm. math. 5, 2 in. – / Abl. Sing ...