1. cōs , cōtis, f. (vgl. ... ... , Schleifstein, novaculā cotem discindere, Cic. u. Liv.: acuere sagittas cote, Hor.: im Bilde, ipsam iracundiam fortitudinis quasi cotem esse, Cic.: cote virtutis suae ferrum acuere, Flor. – vulg. Nbf. cōtis , ...
ex-acuo , cuī, cūtum, ere, so sehr als möglich ... ... -schärfen, -zuspitzen, I) eig., v. leb. Wesen: ferramenta cote, Plin.: dentes, Verg.: ridicas, Col. – im Bilde, mucronem ...
acūmino , āvī, ātum, āre (acumen), zuspitzen, Lact. de opif. dei 7, 7: öfter Partic. acuminatus, zB. cornu lunae, telum, Plin.: lingua, Lact.: im Bilde, ac. lingua cote livoris, Sidon.
dē-polio , (īvī), ītum, īre, abglätten, polieren, alqd cote, Plin. 36, 188: ossucla, Apic. 2, 52. – scherzh., virgis dorsum depoliet meum, Plaut. Epid. 93.
Mandubiī , iōrum, m., eine gallische Völkerschaft im keltischen Gallien, mit der Hauptstadt Alesia (j. Alise im Dep. de la Côte d'Or), Caes. b. G. 7, 68 u. 78.
acuo , acuī, acūtum, ere (v. Stamm Ac, ... ... Verg.: tela (Hauer) sua attritu (v. Eber), Sen.: sagittas cote, Hor.: palos, Col. – II) übtr., a) (gramm. ...
subigo , ēgi, āctum, ere (sub u. ago), ... ... carnem in ipsis pecudum ferarumque coriis manibus pedibusque, mürbe machen, Mela: in cote secures, abreiben, schärfen, Verg.: parietes candelā linteisque puris, bohnen, ...
dē-spūmo , āvī, ātum, āre, I) tr.: A) ... ... Wein, Pers. 3, 3. – b) abreiben, abschleifen, pavimentum cote, Plin. 36, 187. – c) zur Ader lassen, animal ...