cessātio , ōnis, f. (cesso), I) das ... ... ne nostra nobiscum aut inter nos cessatio vituperetur, unser zurückgezogenes Leben ganz unter uns, Cic. – ... ... , 23. – übtr., v. Lebl., das Ruhen, cessatio ista pugnae pacticia (als Umschreibung von ...
pactīcius , a, um (paciscor), verabredet, cessatio pugnae, Gell. 1, 25, 8.