circo , āvī, āre (= circumeo), I) rings um etw. herumgehen, etw. umkreisen, montem, Gromat. vet. 326, 17. Vgl. Gloss. ›circat, κυκλεύει‹. – II) überall durchwandern, totam ...
lūdius , iī, m., der Spieler, I) ... ... . Cic. Sest. 116. Ov. art. am. 1, 112: triviales ex circo ludii, gewöhnliche Possenreißer aus dem Z., Suet. Aug. 74: si ...
suētus , a, um, PAdi. (v. suesco), I) ... ... einer Sache gewohnt, armis, Verg. u. Tac.: plebs circo ac theatris sueta, Tac.: latrociniis, Tac.: lasciviae, Tac.: mit folq. ...
id-circō (iccircō), Adv. (id u. circus), um deswillen, deswegen, deshalb, absol., Plaut. merc. 34, Ter., Cic. u.a.: mit folg. quod od. quia, Ter., Cic. u.a. (u ...
iccircō , s. id-circō.
aumatium , ī, n. = locus secretus publicus, sicut in theatris aut in circo, Petr. fr. XI II. p. 109 B. ( aus Fulg. expos. serm. p. 567, 20 M.).
pugilātus (pugillātus), ūs, m. (pugilor), das Kämpfen mit ... ... Faustkampf, corporum certationes cursu et pugillatu et luctatione curriculisque usque ad certam victoriam circo constitutae, Cic. de legg. 2, 38: ferientium pugilatus, Augustin. serm. ...
triviālis , e (trivium), I) dreifältig, dreifach, germanitas ... ... ) allgemein zugänglich, allbekannt, gewöhnlich, gemein, scientia, Quint.: ludii ex circo, Suet.: verba, Suet.: carmen, Iuven.: mos, Calp.
2. lātus , a, um (altlat. stlātus, urspr. ... ... incesserunt, v. trag. Schauspielern, Sen.: latus (breitspurig) ut in circo spatiere, Hor. sat. 2, 3, 183. – II) übtr.: ...
prō-dūco , dūxī, ductum, ere, vorwärts führen, -ziehen ... ... . Suet.: equites Romanos matronasque ad agendum mimum in scaenam, Suet. – in circo aurigas cursoresque et confectores ferarum, Suet.: veluti fatalis arenae muneribus non ira vetus ...
spatium , iī, n. (zu Wz. *spe(i) ... ... spatiis ad quina corripuit, Suet.: cum septimo spatio palmae appropinquant, Sen.: septem spatiis circo meruere coronam, Sen.: spatia corripere, den Lauf beschleunigen Verg.: ...
vēnātio , ōnis, f. (venor), I) das Jagen ... ... quae etc., Cic.: venationes ludosque et cum collega et separatim edidit, Suet.: in circo maximo venationis amplissimae pugna populo dabatur, Gell. – meton., Tiere ...
ē-mollio , īvī, ītum, īre, erweichen, weich machen, ... ... quos nondum longa pax emollierit, Tac.: hostis degener et emollitus amoenitate Asiae, Liv.: circo ac theatris et amoenitate urbis emolliti, Tac.: auctoritatem principis, schwächen, Aur ...
cōn-sisto , stitī, ere, sich beistellen, d.i. ... ... wer?) durch Adii., hi proximi constitere, Liv.: ne quem paterentur in circo forove nisi positis lacernis togatum consistere, Suet.: consistens inter fratres medius, Suet. ...
cōn-suēsco , suēvī, suētum, ere, beigewöhnen, I) v ... ... discrimen, Quint.: gravissimo dolori tempore, Plin. ep.: genus mancipiorum otiis, campo, circo, aleae, popinae consuetum, Col. – B) an eine Person = mit ...
ex-ardēsco , ārs, ārsum, ere, entbrennen, sich entzünden, ... ... a) in Grimm, vor Zorn entbrennen, haud secus exarsit, quam circo taurus aperto, Ov.: infestius, Liv.: graviter, Cic.: cuius responso sic iudices ...
grātuītus , a, um (vgl. gratis), ohne Entgelt-, ... ... wo sine frumento stipendioque die gratuita opera erklärt), Suet.: gratuita in Circo loca, Freiplätze (für das Volk), Suet.: subsellia gr., Freibänke, ...