concordo , āvi, ātum, āre (concors), I) v. intr. in Eintracht od. im Einklang sich befinden (Ggstz. discordare), a) von leb. Subjj., in Eintracht od. einig leben, ein Herz und eine ...
concordātio , ōnis, f. (concordo), die Herstellung der Eintracht, Vulg. Sirach 22, 22; 27, 23.
concordanter , Adv. (concordans v. concordo), einmütig, einstimmig, vestrae sententiae consentire, Greg. Tur. hist. Franc. 9, 41: ad pontificalem gradum eligi, Ven. Fort. vit. Albin. Andeg. 9, 24.
concordābilis , e (concordo), leicht vereinbar, Censor. 10, 4.