con-torqueo , torsī, tortum, ēre, in die Runde herumdrehen, -wenden, -schwingen, I) im allg.: navem quolibet, herumlenken, Lucr.: membra quocumque vult contorquet, reckt, Cic.: amnes in alium cursum contortos et deflexos, Cic.: ...
contortus , a, um, PAdi. (v. contorqueo), I) verschlungen, verwickelt, c. et difficiles res, Cic. – von Gedanken u. Reden usw. = geschraubt, gekünstelt, gezwungen, c. et aculeata quaedam σοφίσματα, Cic.: ...
contortio , ōnis, f. (contorqueo), I) das Schwingen, dexterae, Cornif. rhet. 4, 26. – II) die Verschrobenheit, Geschraubtheit, contortiones orationis, verschrobene Ausdrücke, Cic. de fat. 17: c. ratiocinationum, Augustin. ...
contortor , ōris, m. (contorqueo), der Verdreher, bonorum extortor (Beutelschneider), legum contortor (Gesetzzuschneider), Ter. Phorm. 374.