... gehen, verderben, v. Dingen, deperire in usu (v. Gerätschaften), Col.: enitere, ut scida ne ... ... deperibat, Suet.: m. Dat., ea non debere multorum notitiae deperire, Augustin. de civ. dei 22, 8. p. 577, 24 ...
efflīctim , Adv. (effligo), zum Sterben heftig, amare, Komik. u. Apul.: deperire, Apul.; vgl. Hildebr. Apul. met. 5, 28.
aussterben , vacuum fieri funeribus (leer werden durch Leichen, d. ... ... stirpe, von Familien. männlichen Linien; auch mit jmd., in alqo). – deperire. interire (untergehen, ganz, a stirpe, v. Geschlechtern etc.). – ...
contrā (v. con, d.i. κατά, » ... ... Plaut. (s. Brix Plaut. mil. 101): u. so c. deperire, Plaut. – verb. mit atque (ac) od. quam, ...
miserē , Adv. (miser), I) elend, unglücklich, kläglich, ... ... orare eius noctem, Ter.: m. cupere, Ter.: m. amare od. deperire amore liebeskranksein = innig lieben (griech. δυςερωτιαν), Komik: u. so ...
liquēsco , licuī, ere (Inchoat. v. liqueo), I) ... ... vergehen, liquescit fortuna, Ov., mens, Ov.: incommodum summum est minui et deperire, et, ut proprie dicam, liquescere, Sen. – II) prägn., ...
muliercula , ae, f. (Demin. v. mulier), ein ... ... ein leichtfertiges Weib = (gemeine, liederliche) Dirne, deperire amore mulierculae, Liv.: suas secum mulierculas in castra ducere, Cic.: ut quae ...