flammeus , a, um (flamma), flammend, brennend, feurig, I) adi.: A) eig. u. übtr.: 1) eig.: stella, Cic.: apex, Ov.: zonae (Erdgürtel), Varro fr.: lumina, Ov.: velut habitu uri flammeo, ...
torulus , ī, m. (Demin. v. torus), I) ... ... , eine Art von erhabener Haartracht, Varro LL.: belli totius incentor, cuius vertici flammeus torulus aptabatur, Amm. – II) die (wulstigen) Muskeln ...
interficio , fēcī, fectum, ere (inter u. facio), 1 ... ... verzehren, fragmenta panis, Lucil. 1157: ubi ille torrus (torris) esset interfectus flammeus, verbrannt, Acc. tr. 452. – B) zugrunde richten, ...
flammeolus , a, um (Demin. v. flammeus), feuerrot, Col. poët. 10, 307.
ex-edo , ēdī, ēsum (archaist. essum), ere, I ... ... serpens, qui iecur eius exesset, Hygin. – von nagenden, ätzenden Dingen, flammeus ardor silvas exederat, Lucr.: Cyclopum exesa caminis antra Aetnaea, zerklüftet, Verg ...