fugitīvus , a, um (fugio), I) adi., flüchtig geworden, flüchtig, ... ... Cic. u.a.: als Schimpfwort für Sklaven, Komik. u. Cic.: fugitivus et erro, Hor. – b) v. entlaufenen Soldaten, der ...
drāpeta , ae, m. (δραπέτης), ein Flüchtling, bes. entlaufener Sklave, rein lat. fugitivus, Plaut. Curc. 290.
fugitīvārius , iī, m. (fugitivus), I) der Aufsucher und Einbringer entlaufener Sklaven, Flor. 3, 19, 7. Ulp. dig. 19, 5, 18: scherzh. übtr., v. Aufsucher entlaufener Schnecken, Varro r. r. 3 ...
ante (alte Form anti, wovon antidea, antideo; ... ... Drak. Liv. 37, 6, 4), quem locum paulo ante perstrinxi, Cic.: fugitivus ille, ut dixeram ante, Plaut.: quem ante diximus, Liv.: ut od ...
au-fugio , fūgī, ere (au, altind. áva, ... ... spatii ex eo loco, ubi pugnatum est, aufugerat, Liv.: si cum rebus aufugerit fugitivus, ICt. – mit Acc. = fliehen, meiden, auf. ...
extorris , e (v. ex u. terra, wie ... ... . Genit., ext. regni, Stat. Theb. 12, 262: orbis extorris patriaeque fugitivus, Pacat. 31, 1: regionum suarum extorres, Amm. 29, 6, 4 ...