iūscellum , ī, n. (Demin. v. iusculum), die Brühe, Gelatine, Th. Prisc. 2, 13. Apic. 8, 392: Plur., Schol. Iuven. 4, 23. Ven. Fort. carm. 6, 10, 18. Vgl ...
iūscellātus , a, um (iuscellum), mit Brühe od. Gelatine angemacht, Apic. 8, 394. Vgl. viscellatus.