hieto , āre (Intens. v. hio, st. hiato ... ... den Mund aufsperren, gähnen, Caecil. com. 274. Plaut. Men. 449. Gn. Mattius bei Diom. 345, 9. – II) tr. weit ...
olero (holero), āre (olus), mit Kraut bepflanzen, hortulos, Gn. Matt. b. Prisc. 6, 91.
stercoro , āvī, ātum, āre (stercus), I) (mit ... ... agrum, Cic.: utilitas stercorandi, Cic.: meos hortulos plus stercoro quam holero (olero), Gn. Matt. poët. bei Prisc. 6, 91. Vgl. stercoratus. ...
homo , inis, masc. (altlat. hemo; vgl. ... ... Th. Immo sic homo est perpaucorum hominum (er ist für wenige nur). Gn. Immo nullorum arbitror, si tecum vivit, Ter.: u. im Wortspiel, ...
crēdo , didī, ditum, ere (vgl. ... ... , Mela. – credin? glaubst du? meinst du? (zweifelnd), zB. GN. Quin redimus iam haec tibi aderit supplicans. THR. Credin? GN. Immo certe, Ter. – credo, bes. parenth., um die subjektive ...
gnārus (vgl. (g)nosco, ignōro), a, um, ... ... ex fuga finitumorum fugitivos ad se adventare, Sall. fr. – absol., custos gn., Tac. ann., 4, 67: turbarent gnaros, die das verstanden, ...
scīlicet , Adv. (aus scire u. licet, nach ... ... quam tu. Me. Scilicet ita res est, Plaut. – dah. elliptisch: Gn. Rex ergo te in oculis (sc. gestat)? Thr. Scilicet (freilich ...
tantum-modo , Adv., nur, bloß, tantummodo incepto opus ... ... ut urbem ἀλογίστως (ohne Vernunft) reliquit, sic Italiam relinquat, möge unser Gn. nur nicht... so It. verlassen, Attic. in Cic. ep. ...