gȳro , āvī, ātum, āre (gyrus), I) v. tr.: 1) in einem Kreise herumdrehen, se, Veget. mul. 2, 5, 2. – übtr., orbis gyratus, rund geformt, Plin. 5, 62. – 2) ...
gīro , āvī, ātum, āre, s. gȳro.
... Ov.: eludit (Camilla) gyro interior, Verg.: iactari volubilibus gyris (v. Frauen), Amm. – ... ... oratorem immensoque campo in exiguum gyrum (enge Laufbahn) compellere, Cic.: angustissimo gyro ingeniorum impetus refringere, das Feuer der G. in ... ... . Kreislauf der Zeit, bruma nivalem interiore diem gyro trahit, Hor.: simili gyro, in gleichem Zeitlauf, Phaedr. – ...
dē-voco , āvī, ātum, āre, I) herabrufen, herabkommen ... ... , suos ab tumulo, Liv.: Iovem deosque ad auxilium, Liv.: Triviam aetherio gyro, Catull.: eodem sacrificio Iovem caelo devocare conari, Plin. – übtr., von ...
re-gȳro , āvī, āre, im Kreislaufe sich wohin zurückwenden, bildl., bellum in Hispaniam regyravit, Flor. 4, 2, 6.
sē-vehor , vectus sum, vehī, beiseite fahren, im Bilde, cur tua praescripto sevecta est pagina gyro? warum verließ dein Gedicht die vorgeschriebene Bahn? Prop. 3, 3, ...
breviter , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... , Prop. 4, 8, 41: Compar., kürzer, curvo brevius compellere gyro, Tibull. 4, 1, 94: quo (arcu) brevius valent, Tac. ...
circumgȳro , āre (circum u. gyro), rings um etw. herumgehen, ungulae solum scalpello, Veget. mul. 1, 26, 2.
scrībo , scrīpsī, scrīptum, ere (vgl. griech. σκάριφος, ... ... , totius frontem tabernae scorpionibus, Catull. 37, 10: arva sanguineo scribit rutilantia gyro, Stat. Theb. 11, 514. – b) etwas zeichnen, ...
ex-erceo , cuī, citum, ēre (zu arceo, in ... ... rastlosen Bewegung übh.: equos aequore campi, umhertummeln, Verg.: turbinem magno in gyro vacua atria circum, umhertreiben, Verg.: qualis apes aestate novā per florea ...
dī-stringo , strīnxī, strictum, ere, I) auseinanderziehen, - ... ... Wohnsitze eingeengt, Arnob. 6, 3 (dazu Orelli): inclusum quotiens distringeret aëra gyro, Stat. Ach. 2, 422. – / Oft Variante von destringo ...