... (von seiten) u. Abl.: non erat ille ab uno tantummodo sexu impurus, sed tam virorum quam feminarum avidus, Sen. nat. qu. 1, ... ... . Sen.: animus, Sall.: adulterium, Catull.: historia, Ov.: homo non impurus, kein unebener, ganz ehrenwerter, Ter.: u. ...
pudēns , entis, PAdi. (v. pudeo), verschämt, ... ... p. 295), a) v. Pers. usw.: pudens filius (Ggstz. impurus parens), Cic.: p. prave, aus falscher Scham, Hor.: pudentes ac ...
impūrē , Adv. (impurus), unrein; dah. übtr. = schändlich, abscheulich, verrucht, multa facere, Cic.: imp. atque flagitiose vivere, Cic.: impurissime despici, Cic. ad Att. 9, 12, 2.
impūro , āre (impurus), verunreinigen, schänden, Isid. diff. 1. § 230. – Sen. ep. 87, 16 liest Haase inspurcavit.
impūritās , ātis, f. (impurus), die moral. Unflätigkeit, Capit. Macrin. 7, 8. Vulg. Levit. 5, 3: Plur., Cic. Phil. 2, 6. Ambros. de off. 1, 28, 136. Salv. de gub. ...
impūritia , ae, f. (impurus), die moral. Unflätigkeit, im Plur. b. Plaut. Pers. 411.
bacchābundus , a, um (bacchor), sich bacchantischer Begeisterung hingebend, ... ... 9, 10 (42), 27. – u. bacchantisch tobend, turbabat impurus hic in medio foro bacchabundus, Apul. apol. 82.
religio , ōnis, f. (*religo, ere, wov. religens), ... ... . – im Plur., bald übh. = religiöse Gesinnungen, Religiosität, impurus atque impius hostis omnium religionum, Cic. – bald = die den Glauben, ...