maneo , mānsī, mānsum, ēre (zu altind. man-, ... ... fort, Liv.: m. doppeltem Nomin., imperium ei ad puberem aetatem incolume mansit, Liv. – m. Acc. der Zeitdauer, parietes, quorum ...
au-fero , abstulī, ablātum, auferre (au, altind. áva ... ... deutsch oft = bekommen, erhalten, erlangen, caput ore nostro incolume, Phaedr.: per sycophantiam viginti minas auferre ab alqo, Plaut.: id inultum numquam ...
succurro , currī, cursum, ere (sub u. curro), I ... ... maxime quidem saepe radendo succurritur, Cels. – v. Lebl., ut beneficium sit incolume, quod subcurrat necessitati, Lact. 6, 18, 17: m. folg. ...
in-columis (incolomis), e (vgl. calamitas u. ... ... op. imperf. c. Iul. 14, 75. – / Abl. auch incolume, Pompon. com. 157 1 . Iordan. Get. 11, 68 u. ...
patrimōnium , iī, n. (pater), das vom Vater geerbte Gut ... ... unten bildl.): retinere (zu behaupten suchen) patrimonium, Cic.: patrimonium alcis liberis incolume servare, Val. Max.: spoliari patrimonio ornatissimo, Cic.: patrimonium ne ad exsequiarum ...