in-canto , āvī, ātum, āre, I) intr. wo singen, sepiculae (= in sepicula), Apul. met. 8, 20. – II) tr.: A) eine Zauberformel gegen jmd. hersagen, hermurmeln, hersingen, carmen malum, XII tabb ...
incantātor , ōris, m. (incanto), der Zauberer, Tert. de idol. 9. Porphyr. Hor. ep. 2, 2, 209. Augustin. serm. 376, 4; quaest. in genes. 2. qu. 22 u. 23. Vulg. deut ...
incantātio , ōnis, f. (incanto), die Zauberei, Zauberformel, Vulg. Ierem. 8, 17: Plur., Tert. de hab. mul. 2. Firm. math. 5, 5. Vulg. exod. 7, 11. Acro u. Porphyr. Hor ...
incantāmentum , ī, n. (incanto), die Zauberformel, Plin. 28, 10. Amm. 16, 8, 2 u. 29, 2, 3.