incolumitās (incolomitās), ātis, f. (incolumis), die Unverletztheit, die Erhaltung, alcis, Cic. u.a.: mundi, Cic.: perpetua civitatis, Cornif. rhet.: incolumitatem deditis polliceri, Caes.: donare alqm incolumitate od. veniā et incolumitate, ...
incolomis , - mitās , s. in-columis, incolumitās.
pendeo , pependī, ēre (Intens. zu pendo), hangen, ... ... hing an dir, mit der ganzen Seele verloren, Catull. 64, 69 sq.: incolumitas tua tuorumque, qui ex te pendent, Cic.: spes opesque ex patre pendent, ...