in-corruptus , a, um, unverdorben, unversehrt, I) ... ... .: vita, Tac.: quis custos incorruptior? Col.: custos incorruptissimus, Hor.: incorruptus adversus blandientes, Tac. hist. 1, 35.
1. corruptus , a, um, PAdi, m. Compar. ... ... . corrumpo), verdorben, verderbt, I) eig., physisch (Ggstz. incorruptus, integer): caeli tractus, Verg.: aqua, Cels.: umor, Quint.: corpus, ...
incorruptē , Adv. (incorruptus), unbefangen, ipsā naturā incorrupte atque integre (vorurteilsfrei) iudicante, Cic. de fin. 1, 30: et haud scio an incorruptius (ii iudices iudicabunt) quam nos, Cic. Marc. 29: scite atque inc. locutus est, ...
īn-superābilis , e, I) unübersteigbar, ungangbar, transitus, ... ... (im Kr.), Verg.: u. so caput ins. bello, Ov.: incorruptus sit vir externis et insuperabilis, Sen. – valetudo, unheilbare, Plin. ...
2. adversus (advors.) u. adversum (advors.), ... ... adversum alqd od. alqm, Sall.: fortis adversus alqm, Phaedr.: adversus blanditias incorruptus, Tac. B) die Lage, den Stand bezeichnend = gegenüber ...