īn-sterno , strāvī, strātum, ere, I) bedecken, überdecken, inst. cavernam paleā, Plin.: instrati ostro alipedes, Verg.: equus tuus speciosius instratus erit (prächtiger gesattelt), quam uxor vestita? Liv.: equi instrati frenatique, gesattelte u. gezäumte, Liv.: ...
3. īnstrātus , Abl. ū, m. (insterno), die Sattelung = das Sattelzeug, equus regio instratu ornatus, Plin. 8, 154.
2. īnstrātus , a, um, Partic. v. insterno, w. s.
īnstrāgulum , ī, n. (insterno), die Decke, Oberdecke (im Bette), Cato r. r. 10 u. 11.