... . Dat. Gerund., cibus, cui capiendo invalidus eram, Augustin. conf. 7, 18. – m. ... ... u. Akk., Camillus iam ad munera corporis senectā invalidus, Liv. 6, 8, 2: si homo morbo aut aetate aeger ad ingrediendum invalidus est, Gell. 20, 1, 11. – Subst ...
validus , a, um (valeo), kräftig, stark (Ggstz. invalidus, imbecillus, infirmus, debilis, tener u. dgl.), I) eig.: A) im allg.: a) übh.: homines, Plaut.: legiones, Lucr.: tauri, Ov.: ...
invalidē , Adv. (invalidus), schwach, wirkungslos, infirme invalideque dici, Arnob. 7, 45.
invalitūdo (invaletūdo), inis, f. (invalidus), die Schwäche, Kränklichkeit, Plin. Val. 1, 14 (invalet.) u. 18 (invalit.).
per-invalidus , a, um, sehr schwach, Curt. 9, 6 (23), 2 zw.
in-gredior , gressus sum, gredī (in u. gradior), ... ... Schritten einherschreitend, Gell. 9, 11, 5: morbo aut aetate aeger ad ingrediendum invalidus est, Gell. – vestigiis patris (bildl. ), Cic.: vestigiis proelii ...
dēbilitās , ātis, f. (debilis), die Geschwächtheit ... ... Solin.: insignes aliquā debilitate corporis, Suet.: senectā et debilitate pedum (Zipperlein) invalidus, Tac. – II) übtr.: d. animi, Haltlosigkeit, ...