in-verēcundus , a, um, unsittsam, unbescheiden, unverschämt, ohne ... ... . – inverecundissimus (v. einer Pers.), Plaut. rud. 652. – / invĕrĕcundus gemessen bei Ven. Fort. de vit s. Mart. 1. 393. ...
verēcundus , a, um (vereor), I) der aus Zartgefühl für ... ... verschämt, schüchtern, dah. auch bescheiden, genügsam (Ggstz. inverecundus), a) von Pers.: α) absol.: verecundus naturā et rustici ...
inverēcundē , Adv. (inverecundus), unverschämt, ohne Scheu und Scham, Sen. u.a. – Compar. inverecundius, Hieron. epist. 127, 2.
inverēcundia , ae, f. (inverecundus), die Unverschämtheit, Schamlosigkeit, Schol. Iuven. 6, 456 u. Eccl.: obduratus inverecundiā, Arnob. 4, 34.
īn-sulsus , a, um (in u. salsus), ... ... est etiam in verbo positum non insulsum genus, Cic.: adulescens non tam insulsus quam inverecundus, Cic.: acutus nec insulsus homo, nicht ohne Witz, Cic.: insulsissimus ...