lacinia , ae, f. (verwandt mit lacer, λακίς), ... ... , Plaut., Vell. u. Suet.: alqm tenere laciniā, Plaut.: obtinere laciniā, nur beim Zipfel (= mit genauer Not) ... ... Plin. 36, 85: quoniam id oppidum velut in lacinia erat, Plin. 5, 148. – als ...
... ἄκρον), Vorgebirge in Bruttium bei Kroton, wo Juno Lacinia einen berühmten Tempel hatte, j. ... ... Max. 1, 1, 20. Lact. 2, 7, 16: diva Lacinia, die lacin. Göttin (Juno), meton. = der Tempel der Juno Lacinia, Verg. Aen. 3, 552.
laciniōsus , a, um (lacinia), I) voller Zipfel od. Zacken, zipfelig, zackig, zipfel-, zackenartig, Alexandria ad effigiem Macedonicae chlamydis orbe gyrato laciniosa, Plin.: folia magis lac., Plin. – II) übtr., gleichs. verzettelt ...
ob-haerēsco , haesī, haesum, ere, an od. in ... ... alveum obhaesisse ad arborem, Aur. Vict.: inguinibus alienis obhaesisse, Sen.: consurgenti ei lacinia obhaesit, Suet. – bildl., utrisque pecunia sua obhaesit, ist beiden ...
laciniātus , a, um (lacinia), mit Streifen besetzt, calcei alutā laciniati, *Cato bei Fest. 142, 28 M. not. er.
laciniātim , Adv. (lacinia), fetzenweise, commeatus laciniatim dispersus, verzettelter, Apul. met. 8, 15 extr.
toga , ae, f. (tego), die Bedeckung, ... ... Plin.: pulla, die schwarzgraue der Trauernden, s. 1. pullus. – lacinia togae, Suet.: togā caput obvolvere, Suet.: togam virilem sumere, Sen.: togam ...
Iūno , ōnis, f. (wohl zu iuvenis, iūnior, ... ... . Verr. 5, 184: Iuno Moneta, s. Monēta: Iuno Lacinia, s. Lacīnium: Iuno iniqua (feindselige), Verg. Aen. 1, ...
at-tollo (ad-tollo), ere, emporheben, in die Höhe ... ... primum se attollere tandem visa, Verg. Aen. 3, 205: attollit se diva Lacinia contra, ibid. 3, 552. – II) übtr., 1) ...