lībertus , a, um (st. liberatus, a, um ... ... gesetzt, subst., a) lībertus, ī, m., der aus dem Sklavenstande in Freiheit gesetzt ist ... ... ), Komik., Cic. u.a.: feci ex servo ut esses libertus mihi, Ter. – arch. leibertus ...
līberta , s. lībertus.
leibertus , s. lībertus.
lībertīnus , a, um (libertus), zu der Zahl und dem Stande der Freigelassenen gehörig, plebs ... ... (in bezug auf seinen Stand und seine Stellung im Staate; vgl. libertus), Komik., Cic. u.a.: libertino patre ortus, Liv. ...
collībertus , ī, m. (con u. libertus), der Mitfreigelassene, Plaut., Cic. u.a.
in-officiōsus , a, um, I) pflichtwidrig, a) ... ... Dat. gegen wen? humana gens inofficiosa dei, Tert.: si libertus inofficiosus patrono sit, Ulp. dig. – b) übtr., v. Vornahmen ...
ecce , Adv. (st. ence, v. en ... ... mihi unum arescit, Plaut.: eccillum video, Plaut. – eccistam video. Plaut. – libertus eccille, qui etc., Apul. apol. 53. p. 63, 4 Kr. ...
per-eo , iī (selten īvī), itūrus, īre, ... ... b. Macr.: ne oleum et opera philologiae nostrae perierit, Cic.: dum languet libertus, patrono operae pereunt, ICt.: omne discrimen perit, Sen. – u. ...
suprā (altlat. suprād), Adv. u. Praepos. ... ... praef. § 5: supra rationes esse positum, Ps. Quint. decl. 353: libertus supra hereditates, Scribon. 162: supra insulas, Corp. inscr. Lat. 14, ...
mīror , ātus sum, ārī, I) sich wundern, sich ... ... in mentem potuerit, Ter.: sed ne miremini, quā ratione hic tantum apud istum libertus potuerit, Cic.: mirari se quapropter sui tam similis esset, Val. Max. ...
comes , itis, c. (com u. eo; vgl. ... ... .: senatoris filius contubernalis aut comes magistratus, Suet.: comes scribaque Neronis, Hor.: Pompeii libertus et paene omnium expeditionum comes, Suet.: comitum coetus, Catull.: quorum comes in ...
dē-fero , dē-tulī, dē-lātum, dē-ferre, I) ... ... .: od. durch einen Satz m. tamquam u. Konj., Hilarius Caesaris libertus detulerat, tamquam propriam ipse (M. Cluvius Rufus) potentiam tentasset, Tac. – ...
servus (altlat. servos), ī, m. u. ... ... Cic.: servi fratres, Apul. met. 10, 13: feci ex servo ut esses libertus mihi, Ter. – übtr., servi cupiditatum, Cic.: legum, Cic.: ...
pecūlio , āvī, ātum, āre (peculium), mit einem Eigentum ... ... bene pec., Asin. Poll. in Cic. ep. 10, 32, 1: libertus satis pec., Apul. met. 10, 17. – c) übtr., ...
dī-gnōsco od. dī-nōsco , nōvi, nōscere (dis ... ... 4, 1): im Passiv m. Nom. u. Infin., si (libertus) inopiā laborare dinoscitur, Modest. dig. 2, 4. § 25. – ...
prō-nūntio , āvī, ātum, āre, hermelden, hersagen, ... ... uxorem ingenuam et civem Romanam recuperatorio iudicio pronuntiatam, Suet.: si quis praeiudicio pronuntietur esse libertus, ICt.: testamentum pronuntiatum falsum, ICt. – b) etwas durch Vertrag, ...
centēnārius , a, um (centenus), hundert enthaltend, aus hundert ... ... : cena, für hundert Asse, Paul. ex Fest. u. Tert.: libertus, der hunderttausend Sesterze besitzt, ICt.: procurator, der hunderttausend Sesterze Gehalt ...
il-litterātus , a, um (in u. litteratus), I) ... ... ex toto rudem, sed ad altiores litteras non perductum), vir non ill., Cic.: libertus non ill., Plin. ep.: Ligures illitterati mendacesque, Cato fr.: ill. villicus ...