malīgnitās , ātis, f. (malignus), I) die Bösartigkeit, Bosheit, Mißgunst, Plaut., Liv. u.a.: Plur., Prud. perist. 2, 260. Vulg. Baruch 2, 33. – II) insbes.: a) die Kargheit ...
dē-tego , tēxī, tēctum, ere, abdecken, aufdecken, enthüllen ... ... mores se inter ludendum simplicius detegunt, Quint.: ex quibus (epistulis) mutua malignitas detegitur, Tac. dial. – b) Pers.: α) entdecken, ...
vellico , āvī, ātum, āre (Intens. v. vello), ... ... 15, 1: nullum est tam plenum beneficium, quod non vellicare (verkleinern) malignitas possit, nullum tam angustum, quod non bonus interpres extendat (vergrößere), Sen ...
polliceor , citus sum, ērī (por = pro u. liceor ... ... 619 sq. – v. lebl. Subjj., ita eadem illa seu neglegentia seu malignitas principum male consultis impunitatem, recte factis nullum praemium pollicetur, Plin. pan.: etiamsi ...