mānsuēfacio , fēcī, factum, ere, Pass. mānsuēfīo , factus sum, fierī (mansues u. facio), eig. »an die Hand gewöhnen«; dah. I) eig., Tiere zähmen, zahm machen, animalia, Quint.: uri mansuefieri non possunt, ...
mānsuēfactio , ōnis, f. (mansuefacio), die Zähmung, Augustin. de nat. et grat. 15. no. 16.