māssa , ae, f. (μαζα v ... ... (vgl. Schuch Apic. 8, 401), massa ficorum, Vulg. 4. regg. 20, 7: massa caricarum, Vulg. 1. regg. 25, 18 u. ... ... ramentum auri) Plin.: argenti massae, Plaut.: massa plumbea, Vulg.: absol., v. Erz, Verg. ...
māssula , ae, f. (Demin. v. massa), kleine Masse, Klümpchen, Colum. 12, 38, 2 u. 48, 5. Marc. Emp. 34.
im-māsso , āre (in u. māssa), zu Brei zerkauen, Isid. orig. 11, 1, 52.
māssālis , e (massa), zur Masse gehörig, eine Masse ausmachend, moles, das Chaos, Tert.: summa, der Allumfasser, v. Christus, Tert.
re-frīgēsco , frīxī, ere, wieder kalt-, kühl werden, ... ... refrigescit plaga per auras, Lucr.: ager, Colum.: vinum, Cato: Ggstz. massa in fornacem coniecta concaluit, in aquam demissa refrixit, Sen. ep. 82, ...
chalybēius , a, um (χαλύβειος v. χάλυψ), stählern, massa, Ov. fast. 4, 405.
al-ligo (ad-ligo), āvī, ātum, āre, anbinden, ... ... . 55, 2: qui (fons) putria terrae alligat, Lucan. 9, 526: massa modo lactis alligati, geronnene Milch, Mart. 8, 64, 9. – ...
lāmina u. lāmna (in den besten Hdschrn. ... ... den Balg mit Goldbarren gekauft, Petron. 57, 4: argentum, quod neque in massa neque in lamina insit, ICt. – b) eine glühende Eisen ...
Mandēla , ae, f., ein Flecken im Sabinischen, am Ausgange des ustischen Tales auf einer Anhöhe, von der Digentia bespült, ... ... , 105. – Dav. Mandēlānus , a, um, mandelanisch, massa, Corp. inscr. Lat. 14, 3482.
1. contingo , tigī, tāctum, ere (con u. tango ... ... , quamvis mitem, metuit contingere primo, Ov.: contigit et glebam; contactu gleba potenti massa fit, Ov. – v. Vögeln, facile cibum terrestrem rostris, Cic. ...
rāmentum , ī, n. (st. radmentum v. rado ... ... Lucr.: ligni, Sägespäne, Plin.: eboris, Plin.: auri (Ggstz. auri massa), Plin.: salis, Plin.: papyri, Plin.: ramenta sulphure adspersa ignem ex intervallo ...
2. Vēlābrum , ī, n., das Velabrum, ... ... Vēlābrēnsis , e, velabrensisch, caseus, Mart. 13, 32, 2: massa recocta foco Velabrensi, v. Käse, Mart. 11, 52, 10.