mendīcitās , ātis, f. (mendicus), die Bettelarmut, der Bettelstab, Cic. u.a.: verb. egestas ac mend., Cic.: Plur., Tert. adv. Marc. 1, 14.
egestās , ātis, f. (eig. egentas, egeo), I) ... ... (Ggstz. opulentia, copiae), a) eig., verb. egestas ac mendicitas, Cic.: inopia, egestas, patientia, Caes.: eg. civium, Sall. fr. ...
paupertās , ātis, f. (pauper), die Armut, ... ... als spärliches Auskommen (Ggstz. divitiae), paupertas vel potius egestas ac mendicitas, Cic.: in paupertate vivere, Cic.: eum esse locupletem, qui paupertati suae ...
im-mineo , ēre (zu Ϝ*men-, emporragen; vgl. ... ... .: si alieno imminet, Sen.: quae (plebs) fortunis vestris imminebat, Cic.: huius mendicitas aviditate coniunctā in fortunas nostras imminebat, Cic. – b) übh. ...
aviditās , ātis, f. (avidus), die instinktartige, hastige, ungeduldige ... ... Habsucht, Geldgier, inhaeret (amori) aviditas, desidia, iniuria, Plaut.: huius mendicitas aviditati coniuncta in fortunas nostras imminebat, Cic.: m. subj. Genet., ...
1. coniūnctus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... re publica, bei dem das Staatsinteresse so innig beteiligt ist, Cic. – mendicitas aviditate coniuncta, Cic.: dicendi vis egregia, summā festivitate et venustate coniuncta, Cic ...
contentiōsus , a, um, Adi. m. Compar. (contentio), I) streitsüchtig, polemisch, a) v. Lebl ... ... II) übtr., hartnäckig, pernicies, Apul. met. 2, 3: mendicitas, Ps. Quint. decl. 5, 1.