ē-mereo , meruī, meritum, ēre, u. ē-mereor , meritus sum, ērī, I) verdienen, A) objektiv = erwerben, pecuniam ex eo quaestu uberem, Gell. 6, 7, 5. – B) subjektiv: ...
dē-mereo , meruī, meritum, ēre, I) jmdm. od. sich etwas durch ... ... referre gratias, ut demeres, Turpil. com. 192. – 2) dēmereo , meruī, ēre, u. Depon. dēmereor , ērī, sich um jmd. ...
com-mereo , meruī, meritum, ēre, I) verdienen, poenam, Ov.: aestimationem (poenae), Cic.: quid de te (an dir) tantum commeruisti? *Ter.: numquam sciens commerui, merito ut caperet odium illam mei, Ter. – II) übtr., ...
... Plaut. – absol., non insector te, quamvis mereare, Prop.: merui, meritas do sanguine poenas, Ov. – / Partic. α) merēns, ... ... auf sich laden, etw. verbrechen, quid tantum merui? Prop.: quid mali meruisset? Tac.: ...
dē-fungor , fūnctus sum, fungī, mit etw. (einer Verrichtung ... ... defunctus iam sum, nihil est quod dicat mihi, Ter.: me quoque, qui toties merui sub amore puellae, defunctum placide vivere tempus erat, Ov.: eos existimare defunctos ...
praemium , iī, n. (prae u. emo), das ... ... . reddere, Catull.: iis honores et praemia spondere, Cic.: ea praemia, quae merui, ab alqo exspecto, Caes.: ea ipsa praemia extorquere, Cic.: oratione magistratus ...