1. messor , ōris, m. (meto, ere), der Mäher, Schnitter, ... ... Serv. Verg. georg. 1, 21. – bildl., sator sartorque scelerum et messor maxume, Plaut. capt. 661.
2. messor , ōris, m., s. mēnsor.
... mēnsor , Nbf. mēsor (messor), ōris, m. (metior), der Messer, I) im ... ... . 1, 136. Corp. inscr. Lat. 10, 1930: Nbf. messor, Corp. inscr. Lat. 6, 3304: bes. mensor machinarius, ...
occātor , ōris, m. (occo), der Egger, ... ... . Fest. 181 (a), 25. – bildl., sator sartorque scelerum et messor maxume. Ty. Non occatorem dicere audebas prius? Plaut. capt. 662. – ...
messōrius , a, um (1. messor), zu den Schnittern gehörig, Schnitter-, corbis, Cic.: opera, Colum.: falx, Ulp. dig. u. Arnob. – subst., messōria, ae, f. (sc. falx), die Sichel der ...
sator , ōris, m. (v. sero, sevi etc.), ... ... übtr., der Zeuger, Hervorbringer, Vater, Urheber, sator sartorque scelerum et messor maxume, Plaut. capt. 661: aeternûm humanûm (= deorum hominumque) sator, * ...
sārītor (sārrītor), ōris, m. (sario), der Behacker ... ... sartor, Prob. app. 202, 29: bildl., sator sartorque scelerum et messor maxume, Pfleger, Plaut. capt. 661.