minitor , ātus sum, ārī, (Intens. v. 1. minor), drohen, ultro alci malum, Plaut.: alci mortem, Cic.: omnibus bonis cruces et tormenta, Cic.: urbi ferro ignique od. igni ferroque od. ferro flammāque, Cic.: ...
minito , āre = minitor (s. Prisc. 8, 29), Liv. Andr. tr. 19 R 2 . Plaut. capt. 743.
minitātio , ōnis, f. (minitor), die Drohung, Avien. Arat. phaen. 250. Ambros. epist. 24, 8.
minitābundus , a, um (minitor), sich in Drohungen ergehend, unter Drohungen, Liv. 39, 41, 3. Tac. ann. 2, 10.
minitābiliter , Adv. (minitor), drohend, Pacuv. tr. 15 u. Acc. praet. 11. Gloss. V, 644, 26.