com-pār , paris, I) adi., im Verhältnis zueinander gleich ... ... . b. Hisp. – m. Dat., milites militibus c., Liv.: funus morti c., Liv.: consilium tuum parentis tui consilio c., Liv. – m. ...
accommodus (ad-commodus), a, um. schicklich, passend ... ... u. Stat.: accommodum labori animal bos, Veget.: quod multi ominosum putarunt et morti accommodum, auf den Tod hindeutend, Lampr.: m. ad u. ...
il-lacrimor , ātus sum, ārī (in u. lacrimor), ... ... bei od. über etwas weinen, etwas beweinen, alcis morti illacrimari, Cic. de nat. deor. 3, 82: precibus calamitosorum, Callistr. ...
cōn-sepelio , sepultus, īre, mitbegraben, consepeliri cum alqo, Ambros. in Luc. 6, 7. § 30 u. 34: corporis morti consepeliri in baptismo, Hilar. de trin. 1. p. 3. – ...
con-terminus , a, um, zusammengrenzend, angrenzend, benachbart, ... ... ., c. stabula ripae, Ov.: Alexandria Africae c., Mela: übtr., virtus morti c., Stat. – m. Genet., c. loci iugi, Apul.: ...
2. do , dedī, datum, dare (altind. dádā-ti ... ... , alqm tormentis, Capit.: alqm exitio, Lucr. u. Ov.: alqm morti, Hor.: catervatim morbo mortique dari, Lucr.: alqm neci, Acc. fr. ...
2. ē-do , didī, ditum, ere, I) herausgeben ... ... bei Jahren, Gell. 3, 15, 2: aetas mea prope iam edita et morti proxima, Fronto de nep. am. 2. p. 235, 1 N. ...
ruo , ruī, rutum, aber Partic. Fut. ruitūrus, ere ... ... ) ruere nuntiant et iam iamque adesse, Cic.: quidam inermes ultro ruere ac se morti offerre, Tac.: legio sustinuit ruentes (die Einherstürmenden), Tac. – huc ...
... Gell.: cupide mortem expetere pro salute civium, Cic.: morti od. ad mortem se offerre, s. offero: mortem ... ... offerre, Cic.: alqm dare ad mortem, Plaut., od. morti, Hor.: alqm morti mittere, Plaut.: alqm morte afficere, Cic.: mortem ...
opto , āvī, ātum, āre (Frequ. eines alten *opio ... ... tanto bello vix optandum videtur, Cic.: – mit folg. Infin., cur me morti dedere optas? Plaut.: quae sese inhoneste optavit parere hic divitias potius, lieber ...
mitto , mīsī, missum, ere, gehen-, laufen lassen, ... ... suum quendam ad cenam, Cic. – alqm ad mortem, Cic., od. morti, Plaut., od. neci, Ov., in den Tod senden. – ...
damno , āvi, ātum, āre (damnum), büßen, büßen lassen ... ... sein, anheimfallen, gew. m. Dat., Stygio caput Orco, Verg.: morti damnatum esse, Lucr.: Teucro damnatum esse Quirino (v. einer Flotte), ...
locus , ī, m. (Plur. loci einzelne Orte, ... ... .: locum non relinquere preci, Ter., od. precibus, Cic., od. morti honestae, nicht Raum geben, Cic. – oft als Genet. partitiv ...
dēbeo , buī, bitum, ēre (de u ... ... fatis debitus Aruns, dem Tode geweiht, Verg.; vgl. debitus destinatusque morti, unfehlbar dem Tode geweiht, Liv.: debemur morti nos nostraque, Hor.: Pergama debita, dem Untergang geweiht, Verg.: debitus ...
mūnus , eris, n. (archaist. moenus, eris, n., ... ... Bestattung der Gebeine usw.), munera suprema, Verg.: inani fungi munere, Verg.: inania morti munera dant lacrimas, Ov. B) die Gefälligkeit = ...
iungo , iūnxī, iūnctum, ere (β jug, altind. ... ... lassen, noctem diei plerumque, Val. Max.: diei noctem pervigilem, Iustin.: somnum morti, Petron.: consularem praetextam praetoriae, Vell.: consilio belli bellum, Vell.: iunge puer ...
ex-imo , ēmī, ēmptum, ere (ex u. emo), ... ... entziehen, entrücken, entheben, von etw. entbinden, alqm vitae, morti, Tac.: alqm poenae, Ov. u. Tac.: alqm supplicio magis quam ...
ē-ligo , lēgī, lēctum, ere (ex u. lego, ... ... facienda ad sacra Cithaeron, Ov.; od. durch Dat., urbi locum, Curt.: morti locum, Curt.: hunc urbi condendae locum, Liv.: condendae urbi sedem, Curt.; ...
sterno , strāvī, strātum, ere (zu Wz. *ster-, ... ... .: omnia ferro, Liv.: caede viros, Verg.: alqm subitā morte, Verg.: alqm morti, Verg.: extremos metendo humum, Hor.: ingenti caede sterni, Liv.: strati caede ...
ad-dīco , dīxī, dictum, ere, zusagen, zusprechen, zuerkennen ... ... plebis constrictum, Cic.: alqm libidini alcis, Cic.: alqm perpetuae servituti, Caes.: alqm morti, Cic. : dah. addictus (gebunden, verpflichtet) m. folg. ...
Buchempfehlung
Nach 25-jähriger Verbannung hofft der gealterte Casanova, in seine Heimatstadt Venedig zurückkehren zu dürfen. Während er auf Nachricht wartet lebt er im Hause eines alten Freundes, der drei Töchter hat... Aber ganz so einfach ist es dann doch nicht.
82 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro