mūla , ae, f. (mulus), der weibl. Maulesel, ... ... vgl. Cic. de div. 2, 49. – u. sprichw., cum mula pepererit, wir »wenn die Böcke lammen«, d.i. niemals, Suet. ...
mēio , ere ( zu mingo), harnen, pissen, mula meiens, Catull. 97, 8: extra meiite, Pers. 1, 114: meiere volentes, Schol. Pers. 1, 113: cuius ad effigiem non tantum meiere fas est, Iuven. 1, 131: ...
pāscor , pāstus sum, pāscī, I) fressen, äsen, weiden ... ... quo pastum exeant diebus apricis, Varro: simul exieris pastum cum tenero grege, Phaedr.: mula pastum missa, Hor.: pasci per herbas, Verg.: boves pascuntur frondibus, Verg.: ...
tarditās , ātis, f. (tardus), I) die Langsamkeit ... ... celeritas, mobilitas, instantia [Emsigkeit]), a) v. leb. Wesen, mula tarditatis indomitae, Plin.: plenisque in rebus gerendis tarditas et procrastinatio odiosa est, ...
effrēnis , e (ex u. frenum), zaumlos, ... ... Prud. psych. 179. – II) übtr., zügellos, unbändig, mula, störriges, Plin. 8, 171: dicionis effrenis, Prud. c. Symm ...
muscella , ae, f. (aus mulicella, Demin. von mula), die junge Mauleselin, mulus hic muscellas docuit, Corp. inscr. Lat. 4, 2016.
sagmārius , a, um (sagma), zum Saumsattel gehörig, caballus, mula, Isid. orig. 20, 16, 5: mulus, mula, Serv. Verg. Aen. 1, 417. – subst., a) sagmārius ...
fānum ī, n. (*fāsnum v. fās), I) ... ... Colonia (Iulia) Fanestris, Vitr. 2, 9, 16; 5, 1, 6. Mula 2, 4, 5 (2. § 61).
nāscor (altlat. gnāscor), nātus sum (altl. gnātus ... ... u. Abl., quod ex quocumque asino et equa nascitur, id est mulus et mula, Varro LL.: bestiae ex se natos diligunt, ihre Jungen, Cic.: ...
con-cipio , cēpī, ceptum, ere (con u. capio), ... ... schwanger-, trächtig werden, absol., ubi concepit aliqua, Cels.: cum concepit mula, Cic. – m. Acc., ut id quod conceperat servaret, Cic.: ...
suspīriōsus , a, um (suspirium), tief Atem holend, ächzend, ... ... de morb. acut. 2, 28, 148. – b) v. Tieren: mula, Colum. 6, 38, 1. – c) übtr.: aridus morbus, ...