... bl. Coniunctiv, ames dici, neve sinas, Hor. – zwei- od. mehrmals, weder... noch, ut id neve in hoc neve in alio requiras, Cic.: neve... neve... neu... neve, Verg. – ne... neu (und damit nicht), ...
c eu , Adv. (zsgzg. aus *ce-ve, wie neu aus neve), eine Gleichstellungs- u. Vergleichspartikel, gleichwie, ganz wie, I) im allg., b. Enn., Catull., Verg., Suet. u.a. – ...
acervo , āvī, ātum, āre (acervus), in Haufen ... ... super alias acervatarum legum cumulus, Liv.: u. (im Bilde) ne frustra neve temere verborum strues acerventur, Fronto de eloqu. 1. p. 139 N. ...
inaequāliter , Adv. (inaequalis), ungleich, in ungleicher Weise, ... ... immota), Sen.: is (campus) inaequ. sinuatur, Tac.: inaequ. findi, Colum.: neve non solum inaequ. alios nimium deprimatis ex sociis vestris, alios praeter modum extollatis ...
1. ve , enklitische Partikel (vgl. altind. vā, griech. ηὲ aus ηϝέ), oder, wenn die Wahl zwischen mehreren Dingen freigelassen wird, ... ... 5, 110: ve... aut, Prop. 2, 1, 23; vgl. neve.
ruo , ruī, rutum, aber Partic. Fut. ruitūrus, ere ... ... quam caederetur, ruebat, Liv. – ruit alta a culmine Troia, Verg. – neve ruant caeli tonitralia templa superne, Lucr.: so ruit arduus aether (d ...
1. opus , eris, n. ( altindisch äpaḥ, das ... ... nominis quam operis, beruht mehr auf dem N. als auf Taten, Curt.: neve operis famam posset delere vetustas, Ov. – Plur., opera magna, Curt ...
1. creo , āvī, ātum, āre (vgl. cresco, ... ... – m. in u. Akk. (in welche Stelle?), neve quis flamen aut augur in locum Germanici nisi gentis Iuliae crearetur, Tac. ann ...
co-eo , coiī ( selten coīvī), coitum, coīre (com ... ... ep.: u. im Bilde, vulnera ad sanum nunc coiēre mea, Prop.: neve retractando nondum coëuntia rumpam vulnera, Ov.: male sarta gratia nequiquam coit et rescinditur ...
agmen , minis, n. (v. ago; vgl. altind ... ... Heereszug, Marschzug, die Marschkolonne, ne miles gregarius in castris neve in agmine servum aut iumentum haberet, Sall.: citato agmine iter, Liv.: effuso ...
ob-sto , stitī, stātūrus, āre, an od. ... ... .: bono publico, Liv.: bonis communibus, Verg.: eos homines metuo ne obsint mihi neve obstent, Plaut.: poet., di deaeque, quibus obstitit Ilium, im Wege ...
aliēno , āvī, ātum, āre (alienus), gegen sich od. ... ... ita nos alienavit, Ter.: ne quis quem civitatis mutandae causā suum faceret neve alienaret, Liv.: an pro non natis sint habendi, qui a familia sunt ...
ab-undo , āvī, ātum, āre, ab- u. überfluten ... ... oder Überfluß hat, Cic. de div. 1, 61: ne desis operae, neve immoderatus abundes (sc. operā), im Übermaß zu weit gehst, Hor. ...
ob-lino , lēvī, litum, ere, I) beschmieren ... ... Tac.: oblitā facie (mit einem mit Teig überzogenen Gesichte), vehi, ne sol neve frigus teneram cutem laedat, Sen. – 2) insbes.: a) ...
struēs , is, f. (struo), I) der Haufe ... ... Ov.: mensā positā librorum exstruere struem, Hieron. – im Bilde, ne frustra neve temere verborum strues acerventur, Fronto de eloqu. 1. p. 139, 10 ...
spatium , iī, n. (zu Wz. *spe(i) ... ... utrisque abesse, Caes.: ab tanto spatio, in so großer Entfernung, Caes.: neve spatium viae te terreat, accipe currus, die Weite, Ov. – b ...
moderor , ātus sum, ārī (modus), ein Maßsetzen, -bestimmen ... ... moderans (so sich im Tone mäßigend, in so abgemessenem Tone), ne lenire neve asperare crimina videretur, Tac. – b) insbes., ermäßigen, beschränken ...
a-scīsco (ad-scīsco), ascīvī, ascītum, ere (2. ascio ... ... quas (leges) Latini voluerunt, asciverunt, Cic.: tu vero ista ne asciveris neve fueris commenticiis rebus assensus, Cic.: ne labar ad opinionem et aliquid asciscam et ...
con-curro , currī ( selten cucurrī), cursum, ere, ... ... ( nämlich cum nobis wie cunno bis klingen würde), Cic.: ut neve aspere (verba) concurrerent neve vastius diducantur, Cic. – actor in scaena cum stetit, concurrit dextera laevae, ...
biennium , ī, n. (bis u. annus), ein ... ... : iam biennium, Plin. ep. 5, 1, 10: non plus quam annum neve plus quam biennium, Cic. Phil. 1, 19: paulo plus quam biennium, ...
Buchempfehlung
Der junge Wiener Maler Albrecht schreibt im Sommer 1834 neunzehn Briefe an seinen Freund Titus, die er mit den Namen von Feldblumen überschreibt und darin überschwänglich von seiner Liebe zu Angela schwärmt. Bis er diese in den Armen eines anderen findet.
90 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro