noctua , ae, f. (*noctuus v. nox, vgl. Varro LL. 5, 76. Paul. ex Fest. 175, 1) = γλαύξ (Gloss.), die Nachteule, bes. das Käuzchen, ein der Minerva heiliger Vogel ...
advolito , āre (Frequent. v. advolo), wiederholt heranfliegen ... ... an usw., papilio luminibus accensis (Dat.) advolitans, Plin. 11, 65: noctua Carris advolitans, Prud. adv. Symm. 2, 574 sq.
lūcifugus , a, um (lux u. fugio), I) ... ... u. (Ggstz. musca lucipeta) Isid. orig. 12, 8, 7: noctua, Anthol. Lat. 726, 40 (233, 40). – übtr., v. ...
noctuīnus , a, um (noctua), vom Käuzchen, oculi, Plaut. Curc. 191.
gemo , uī, itum, ere, I) intr. seufzen, ... ... v. Tieren, girren, klagen, turtur gemit, girrt, Verg.: noctua gemit, krächzt, Prop.: illa gemens (capella), Avian.: feras cum hominibus ...
gārrulus , a, um (garrio), schwatzhaft, geschwätzig, I ... ... Prop. – b) von Vögeln, hirundo, Verg.: cornix, perdix, Ov.: noctua, Plin.: cantus lusciniae, Plin. – II) poet. übtr., wie ...