ob-saepio (obsēpio), saepsī, saeptum, īre, unzugänglich machen, versperren, absperren, I) eig.: hostium agmina obsaepiunt iter, Liv.: mox iter, apertis quae vetustas obsaepserat, pergit, Tac.: ubi illum saltum video obsaeptum, Plaut.: occursu militum obsaeptum sensit porticum ...
obsaeptio , ōnis, f. (obsaepio), die Absperrung, obs. crassi umoris (durch verdickte Feuchtigkeit), Iulian. b. Augustin. op. imperf. c. Iul. 3, 119.
in-obsaeptus , a, um (in u. obsaepio), ohne Zaun, offen, foramina, Lact. de opif. dei 8, 7.