obtūtus , ūs, m. (obtueor), I) das ... ... . inst. 5, 18: nostri obtutus, Sidon. epist. 3, 11, 1: nil intercurrens obtutibus, ... ... die Sehkraft, collis herbosi omnem inaequalitatem aegrescentis obtutus repellunt, Ambros. epist. 29, 2. – b) das ...
hebes , hebetis, Abl. hebetī, stumpf (Ggstz ... ... u. (im Zshg.) bl. acies hebes, Cels., hebetior, Suet.: hebes obtutus, Apul.: hebetes visus, Sen. poët.: uterque oculus naturā hebes, Plin.: ...
2. cālīgo , āvī, ātum, āre (1. caligo), I) ... ... dem Blick, Cypr. de laps. 8: u. so caligat in altis obtutus saxis, Sil. 3, 492. – v. Pers., caligant, Scribon. ...
perspicāx , ācis (perspicio), scharfsichtig, a) physisch: ... ... perspicacior ipso Lynceo vel Argo, Apul. met. 2, 23. – perspicacissimi oculorum obtutus, Cassian. coen. inst. 5, 15. – b) geistig = ...