opīmus , a, um (ops, opis), I) aktiv, u. ... ... Gell. – B) übtr.: a) bereichert, reich, praedā opimus, Cic.: Tusculanus ager opimus copiis, reich an Vorräten, Liv. – bildl., opus opimum ...
bōs , bovis, c. (βούς, Genet. βοός ... ... Rind, als m. = Ochse, Cyprius, Enn. fr.: opimus, Cic.: indomitus, Varr.: boves domiti indomitique, Liv.: boves perferi, Varr.: ...
opīmo , āvī, ātum, āre (opimus), I) fett-, fruchtbar machen, A) eig.: terram ad educandos fetus suos, Apul. de mund. 23. – bildl., venustos uberi facundiā sales, Auson. epist. 15, 1 sq. p. ...
opīmē , Adv. (opimus), reichlich, herrlich, Plaut. Bacch. 373. Varro LL. 5, 92.
opīmitās , ātis, f. (opimus), I) die Wohlbeleibtheit, Feistheit, opimitas sapientiam impedit, exilitas expedit, Tert. de anim. 20. – II) die Reichlichkeit, der Reichtum, die Herrlichkeit, gentis, Amm ...
in-opīmus , a, um, sehr reichlich, satietas, Oros. 3, 5, 3 Z.
prae-opīmus , a, um, sehr feist, sehr fett, vitulus, Tert. de paenit. 8.
1. cōpia , ae, f. (aus *co-opia ... ... quam rusticae, Plin. ep.: copiae urbis, maris, Plin. ep.: Tusculanus ager opimus copiis, Liv.: alere se eorum copiis, Caes.: alcis exercitum suis tectis et ...
1. macer , cra, crum (μακρός ... ... , Mart. 2, 6, 10. – bildl. = abgehärmt (Ggstz. opimus, fröhlich), Hor. ep. 2, 1, 181. – / Nbf ...
spolium , iī, n., I) die abgezogene ... ... praeda, Viehbeute), spolia caesorum legere, Liv.: spolia opima, s. opīmus. – meton. = Sieg, spolia ampla referre, Verg. ...