opulentia , ae, f. (opulens), I) die Wohlhabenheit, der ... ... , 8. Arnob. 4, 9 extr. – b) übtr.: mentium vera opulentia, Augustin, de civ. dei 4, 18, 1. p. 224, 3 ...
1. frētus , a, um (vgl. fīrmus, fortis), ... ... usw., mit Abl., intellegentiā vestrā, Cic.: qui voce freti sunt, Cic.: opulentiā, Nep.: bellis, Tac. – m. Dat. (s. Weißenb. ...
egestās , ātis, f. (eig. egentas, egeo), I) die Dürftigkeit, bittere Armut (Ggstz. opulentia, copiae), a) eig., verb. egestas ac mendicitas, Cic.: inopia, ...
opulentitās , ātis, f. (opulens) = opulentia, Plaut. mil. 1171. Caecil. com. 106.
2. dīs , dītis, m. u. f., dītis , ... ... animi, Stat. – m. Abl., delubra ditia donis, Ov.: illa omni opulentiā ditia, Curt.: ditior solo et fertilis, Mela: nulla respublica umquam bonis exemplis ...
2. auctus , ūs, m. (augeo; vgl. Varr. ... ... physischer Objekte: auctu imperii adolevisse etiam privatas opes, Tac.: transrhenanis gentibus invisa civitas opulentiā auctuque, Tac.: sine auctu ac detrimento summi boni, Sen.: bellum Africum cotidiano ...
īn-struo , strūxī, strūctum, ere, I) hinein-, einfügen ... ... a) eig.: apud alqm epulas instr. parareque, Liv.: instr. convivium barbarā opulentiā, Curt.: convivia sumptuose, Lact. – b) übtr.: omnes sycophantias instr ...
opulēns , entis (opes), Nbf. v. opulentus, I) ... ... Auson. prof. 20, 5. p. 67, 38 Schenkl: omnia affluentia, omnia opulentia, Apul. de deo Socr. 22. – Plur. subst., opulentes, ...
con-cipio , cēpī, ceptum, ere (con u. capio), ... ... , Liv.: quid mirum si in auspiciis... imbecilli animi superstitiosa ista concipiant? Cic.: opulentia (Reichtum), quantam qui oculis non subiecere, animis concipere non possunt, ...
convīvium , iī, n. (con u. vivo), das ... ... Cic., idem convivium, Liv.: instruere convivium non sumptuose, Lact., od. barbarā opulentiā, Curt.: interesse in convivio, Cic.: invitare alqm ad convivium, Ambros.: mittere ...