per-curro , cucurrī od. currī, cursum, ere, I) intr.: A) durch-, über etwas hinlaufen, per mare et terras, Lucr. 6, 668: per temonem, Caes. – B) hin-, hinüberlaufen, -eilen ...
per-curso , ātus, āre (percurro), I) tr. durchstreifen, ripas, Plin. pan.: percursando, quae obtineri nequibant, Tac.: Prasiacā percursatā, Iul. Vict. – II) intr. umherstreifen, latronum modo totis finibus nostris, Liv. 23, 42 ...
percursio , ōnis, f. (percurro), das Durchlaufen, übtr.: I) das flüchtige Hinwegeilen über einen Gegenstand der Rede (griech. επιτροχασμός, wie Cäsars Wahlspruch: veni, vidi, vici), Cic. de or. 3, 202. ...
percursus , Abl. ū, m. (percurro), das Durchlaufen, aquae, *Vitr. 9, 8 (9), 4 Rose.
sēmi-doctus , a, um (doceo), halbgelehrt, Halbwisser, ... ... omnium artium semiperitus ac semidoctus, Fronto: haec ut apud doctos et semidoctus ipse percurro, Cic.: übtr., manus villici, ungeschickte, Mart.