pernīx , īcis (von perna, mit leistungsfähiger Ferse), ... ... auf den Beinen, Plaut.: sum pernix pedibus, manibus mobilis, Plaut.: velocitas pernix, Plin.: pernix fuga, Apul.: pernicior vento, Stat.: pernicissimae quadrigae, ... ... poet. m. folg. Infin., amata relinquere pernix, schnell mit den Neigungen wechselnd, Hor. ...
pernīciter , Adv. (pernix), behend, hurtig, alqm alterā manu apprehendere, Plaut.: exsilire, Catull.: equo desilire, Liv.: pernicius, quo libuerit, exsultant, Plin.: tortā ruunt pernicius hastā, Claud.
pernīcitās , ātis, f. (pernix), die Behendigkeit, Hurtigkeit, Flinkheit (Ggstz. clauditas, Apul. flor. 16. p. 22, 14 Kr.), pern. et velocitas, Cic.: pern. pedum, Plaut. u. Liv.
dēsultōrius , a, um (desultor), zum desultor gehörig ... ... 2: quasi desultorius, wie eines Springers Roß, Cic. Mur. 57: levitate pernix desultoriā, Mart. Cap. 1. § 88. – übtr., bald ...
canis , is, c., (κύων, Genet. ... ... c., Plaut.: c. mordax, Plaut.: c. gravis, Ggstz. c. pernix, Col.: c. Laconicus, spartan. Jagdhund, Petr.: c. Molossus, ...
gravis , e (altind. gurú-h, griech. βαρύς, ... ... . – γ) schwer = schwerfällig, canis (Ggstz. pernix), Col. 7, 12, 8. – 2) übtr.: a) ...
mōbilis , e (movibilis v. moveo), I) beweglich, ... ... firmandos, Plin. 21, 180. – B) schnell, behend, sum pernix pedibus, manibus mobilis, Plaut.: rivi, Hor.: venti, Plin. – übtr ...