perquīsītē , Adv. (perquisitus v. perquiro), mit strenger Kritik, nur Compar., perquisitius et diligentius conscribere, Cic. de inv. 1, 77.
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »perquisite«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1631.