persevērantia , ae, f. (persevero), die Beharrlichkeit, ... ... haec eius nimia, Cic.: sententiae tuae, Cic.: verb. pertinacia et perseverantia, Cic.: labor et perseverantia nautarum, Caes.: perseverantia constantiaque oppugnandi, Auct. b. Alex. – übtr ...
supero , āvi, ātum, āre (super), I) intr. oben ... ... haec omnia (näml. Kälte, Stürme usw.), Caes.: vim tempestatis labore et perseverantiā, Caes.: si vera et honesta flagitium superaverit, Sall. fr.: falsa vita ...
impetus , ūs, m. (impeto), das Vorwärtsdrängen, ... ... des Pöbels, Iustin.: impetu magis, quam consilio, Liv.: impetu potius bella quam perseverantiā gerere, Tac. – 2) v. Abstr., der Drang, Ungestüm ...
per-dūro , āvī, ātum, āre, I) intr.: A) ... ... , Sen. – II) tr. sehr hart machen, abhärten, übtr., perseverantiā perduratus, Rufin. homil. in num. 19, 4. – / Prud. ...
permānsio , ōnis, f. (permaneo), I) das Verbleiben ... ... II) prägn., das Verbleiben, Verharren bei einer Meinung usw., perseverantia est in ratione bene considerata stabilis et perpetua permansio, Cic. de inv. ...
cōnstantia , ae, f. (constans), das Verbleiben in ... ... Verhalten, pertinacia aut constantia intercessoris, Cic.: stabilitas et constantia benevolentiae, Cic.: perseverantia constantiaque oppugnandi, Auct. b. Alex.: in omni re gerenda consilioque capiendo servare ...
assevērātio (adsevērātio), ōnis, f. (assevero), der angewandte ... ... , Cornif. rhet. 1, 4: cum quorumdam probatio sola sit in asseveratione et perseverantia, Quint. 4, 2, 94: quaedam tantā auctorum asseveratione commendantur, ut etc ...